De redding van een Nederlandse vlieger in de Atlantische Oceaan
De P2V-5 Neptune lange afstand patrouillevliegtuig van de Portugese Luchtmacht
Registratienummer 4701
Op 5 oktober 2022 kreeg ik onderstaande mail toegestuurd van een bezoeker van deze website. Hij had op een van de pagina's van "Mijn Marinetijdverhaal" bovenstaande foto herkend aan het registratienummer dat hij onder de vleugel zag; te weten 4701. (zie pijl)
SAR van een Nederlandse vlieger in de Atlantische Oceaan
Jose Nico < jffnico@sapo.pt >
Aan peterclaesen@hetnet.nl wo 5-10-2022 19:00
Beste Peter
Mijn naam is José Nico en ik ben voormalig vlieger van de Portugese luchtmacht.
Het was een grote verrassing voor mij om op uw site de foto te zien van een Portugese Neptunus-registratienummer 4701. Dit vliegtuig was betrokken bij de redding van een Nederlandse vlieger die met een Gloster Meteor NF.14 naar het eiland Sal vloog, in Kaapverdië, destijds Portugees grondgebied. Zijn naam was Peter Matteus.
Hij had niet genoeg brandstof voor de reis en moest het vliegtuig boven de Atlantische Oceaan verlaten op 90 NM ten noorden van Sal. Datum was 29 OCT 1969.
De 4701 was die dag gestationeerd op Sal en kreeg de opdracht voor een SAR-vlucht om Peter Matteus op te sporen.
Gelukkig werd hij op de tweede dag gevonden en werd een Nederlands schip in het gebied omgeleid om hem uit het water te halen. Daarna is hij van boord gegaan op het eiland Sal, waar hij zich bij de Neptune-bemanning voegde met veel drank.
Ik ben deze periode aan het beschrijven maar had geen foto van de Neptune 4701.
Daarom vraag ik je toestemming om de foto te gebruiken en ook heb ik de datum nodig wanneer je hem in Montijo hebt gemaakt.
Bij voorbaat hartelijk dank
Hoogachtend
José Nico
Wie is José Nico?
José Nico is, José Francisco Fernando Nico, gepensioneerd Luitenant-generaal vlieger bij de Portugese Luchtmacht. Ten tijde dat de Nederlandse vlieger werd gered was hij als Kapitein vlieger gestationeerd in het voormalige Guinea-Bisseau op de Luchtmachtbasis Bissalanca vlakbij de hoofdstad Bissau. Hij vloog toen in een Fiat G-91 en de gewapende Havard T-6.
Op de foto links is José Luitenant 26 jaar, gemaakt toen hij een gewonde paratrooper met een schot in zijn been moest evacueren. Op de foto rechts is José, gepensioneerd en gemaakt in 2018. Nu (2022) is hij 80 jaar.
Ik was verbaasd en verrast door dit bericht vooral omdat ik dit gedeelte van mijn site nog niet goed in het Engels heb vertaald. En dan ziet een Portugese voormalig vlieger, die mijn site heeft ontdekt en waarschijnlijk geen woord Nederlands kent, een foto ergens op een van de pagina's met daarop een afbeelding van een P2V-5 Neptune vliegtuig waarvan hij het registratie-nummer onmiddellijk herkende. Dat hij geïnteresseert is in die Neptune verbaasd mij eigenlijk niet, het waren goede vliegtuigen, want dat waren onze oude Neptunes waarvan de Nederlandse overheid in de begin zestiger jaren er 12 aan Portugal heeft overgedragen omdat wij overgegaan waren op nieuwere versie van de Neptune de SP-2H, die had naast de 2 zuigermotoren 2 straalmotoren voor een snellere start zodat ze in het toenmalige Nederlands Nieuw-Guinea konden vliegen. Want de startbanen in Nederlands Nieuw-Guinea waren te kort voor deze nieuwe type Neptunes.
Ik voel me zeer vereerd dat José Nico contact met me heeft opgenomen.
Pieter Mattheus de Zeeuw
De crew van de Neptune die Pieter de Zeeuw in de Atlantische Oceaan heeft gespot.
Natuurlijk ben ik op zijn verzoek ingegaan, wie is Peter Matteus, leeft hij nog en hoe is het zijn verdere leven vergaan?
Eerst heb ik contact gezocht met de Koninklijke Luchtmacht. Daar konden ze zijn naam niet vinden, ook niet variaties daarop en werd ik doorverwezen naar het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH).
Bij het NIMH had ik meer succes. Daar kreeg ik gelijk een aantal links doorgestuurd van krantenberichten. Die ben ik natuurlijk gaan doorlezen en al heel snel kwam ik er achter dat de naam Peter Matteus waarschijnlijk een pseudoniem was want de officële naam van de Nederlandse vlieger was Pieter Mattheus de Zeeuw.
Pieter Mattheus de Zeeuw werd op 28 november 1937 in Maartensdijk (Utrecht) geboren.
In 1956 tekende Pieter voor acht jaar bij de Koninklijke Nederlandse Luchtmacht. Hij maakte die acht jaar niet vol en vertrok na zes jaar.
Hij volgde een elementaire vliegopleiding op de vliegbasis Woensdrecht en in mei 1956 kreeg hij zijn korporaalsstrepen. Daarna kreeg hij nog in Canada een vervolgopleiding op een Sabre jachtvliegtuig. In 1958 werd hij sergeant en bekwaamde hij zich op de vliegbases Leeuwarden, Soesterberg en Eindhoven op andere typen straaljagers zoals de Gloster Meteor, de Hunter, de Thunderstreak en de T-Bird.
In het najaar van 1961 was Pieter de Zeeuw twee keer drie dagen ongeoorloofd afwezig. Daarvoor werd hij in het voorjaar van 1962 door de Krijgsraad veroordeeld tot een maand voorwaardelijke gevangenisstraf en een militaire detentie van zes weken in het strafkamp Nieuwersluis.
In het voorjaar van 1962, na het uitzitten van zijn straf, werd hij voortijdig en volgens de krant eervol ontslagen uit de militaire dienst. Van dat laatste geloof ik niets van want met zo'n straf kan je nooit eervol ontslagen worden. Ik heb daarom nogmaals contact opgenomen met de Koninklijke Nederlandse Luchtmacht en ze gevraagd om hem nu met zijn echte naam op te zoeken. Ook die naam kwam niet voor in het personeelsbestand en de beambte beaamde dat als iemand oneervol is ontslagen hij/zij onmiddellijk uit het personeelsbestand wordt verwijderd.
Hoe is het Pieter de Zeeuw verder vergaan?
Nadat hij de Koninklijke Nederlandse Luchtmacht had verlaten vertrok hij naar Groot Brittannië om als free-lance vlieger zijn geluk te zoeken. Eind oktober 1969 moest hij een verouderde Gloster Meteor straaljager overvliegen van Groot Brittannië naar Biafra aan de West-Afrikaanse kust. Hij heeft toen Biafra niet gehaald omdat hij na vertrek uit Madeira, dat was zijn eerste stop, in de buurt van de Kaap Verdische eilanden uit zijn straaljager moest springen door brandstofgebrek.
Daar heeft hij een paar dagen in een rubber bootje rondgedobberd toen hij werd ontdekt door de Portugese Neptune met het registratienummer 4701. Op dat moment gestationeerd op het eiland Sal, die er op uit was gestuurd naar aanleiding van zijn noodsignaal. Die heeft toen een Nederlands koopvaardijschip dat het dichtsbij voer er naar toe gedirigeerd om hem op te pikken en aan de wal te brengen naar het Kaap Verdische eiland Sal.
Daarna heeft hij nog een paar geheimzinnige vluchten naar Biafra met huurlingen en goederen uitgevoerd als je de krant mag geloven om vervolgens in het niets te verdwijnen. Men heeft daarna nooit meer iets van hem vernomen. Zijn zuster heeft half 1970 nog een poging gedaan hem op te sporen waarbij ook het Ministerie van Buitenlandse Zaken, het Rode Kruis en het Leger des Heils werd ingeschakeld echter zonder resultaat.
Men vermoed dat hij eind 1969 of begin 1970 met zijn vliegtuig gecrasht is in de bergen van Marokko. Daar werd het vliegtuigwrak zonder registratietekens op een berghelling aangetroffen en op de lichamen van de acht omgekomen bemanningsleden werden geen identiteitspapieren aangetroffen. Sinds die tijd is er nooit meer iets van hem vernomen.
Ter completering van het hele verhaal volgen hieronder nog enkele krantenberichten uit die periode.
Een dodelijk vermoeide Pieter de Zeeuw na zijn aankomst in Lissabon. (Eigen' foto)
Vrijdag 7 november 1969 "De Telegraaf" voorpagina
PILOOT DOBBERT 3 DAGEN LANG OP ZEE ROND
Van een bijzondere correspondent
LISSABON, vrijdag:
Drie dagen lang dobberde Pieter Mattheus de Zeeuw in een kleine reddingboot op de Atlantische Oceaan, nadat zijn vliegtuig tussen Madeira en Cape Verde aan de westkust van Afrika in zee was gestort.
Toen werd de 32-jarige in Maartensdijk bij Utrecht geboren vlieger ontdekt door een vliegtuig van de Portugese luchtmacht. Korte tijd later werd hij, vermoeid en mager, opgepikt door een Nederlands vrachtschip, dat door de vliegtuigbemanning was gealarmeerd. Men bracht hem naar het Island of Sal, een Portugese bezitting in Afrika.
Men neemt aan, dat de in Windsor, Engeland, wonende vlieger met zijn Meteor-vliegtuig (Engels registratieteken) onderweg was naar Biafra, toen het ongeluk gebeurde. Hij was op 28 oktober opgestegen In Porto Santo in de Madeira-archipel. Eenmaal aan wal na drie dagen en nachten peddelend op zee te hebben doorgebracht nam Pieter de Zeeuw (na uitgerust te zijn) een lijnvliegtuig naar Lissabon. Gisteren kwam hij daar aan. „Ik heb niets te zeggen. Ik ben niet van plan om over mijn zaken te spreken", voegde de drenkeling onze medewerker toe die hem op het vliegveld Portela opwachtte. Direct na aankomst vertrok hij per auto naar het centrum van Lissabon. Vanuit het raampje van de auto smeekte hij: „Laat me alleen, alsjeblieft". Een woordvoerder van de Biafraanse regering vertelde later op de dag, dat hij nog nooit van de Zeeuw had gehoord. „Zijn naam betekent niets voor me. Maar het is niet uitgesloten, dat de man onder een andere naam voor ons werkt", aldus de woordvoerder.
Zaterdag 15-11-1969 "Het vrije volk" : democratisch-socialistisch dagblad pagina 5
Times onthult: Nederlander betrokken bij vliegtuigsmokkel naar Biafra
De Londense Times onthult dat een Nederlandse vlieger betrokken is bij pogingen Meteor-straaljagers van Engeland naar Biafra te smokkelen. Het is Pieter Mattheus de Zeeuw, een free-lance vlieger met een adres in Miami, Florida.
Hij is met een der gesmokkelde straaljagers op weg van Madeira naar Kaap Verde in Afrika in zee gestort en heeft drie dagen in een rubberbootje op zee gedobberd voor hij werd gered.
Toen hij op 6 november In Lissabon aankwam, wilde hij niets over het ongeval vertellen. Sindsdien is hij spoorloos verdwenen.
De Zeeuw was met een andere vlieger, die vroeger voor de luchtmacht van de Republiek Zuid- Yemen (Aden) had gevlogen, in dienst van de firma Templewood Aviation, gevestigd te Windsor. Deze firma had met vervalste vergunningen twee straaljagers gekocht die binnen zekere tijd weer in Engeland terug moesten zijn. Dit is niet gebeurd.
Een van de machines is met De Zeeuw neergestort en de andere zou ergens in Portugees Afrika zijn neergekomen. Kennelijk was het toestel van De Zeeuw ook daarheen onderweg als tussenstation voor Biafra.
Pieter de Zeeuw vloog vlak langs de dood voor Biafra
Het toestel zou voor “filmdoeleinden” worden gebruikt
Van onze luchtvaartredactie
LONDEN — Achttien dagen geleden dook Pieter Mattheus de Zeeuw (31) — een ex-vlieger van de Koninklijke Luchtmacht — met een Engelse straaljager voor de Afrikaanse kust in de Atlantische Oceaan.
(De vraagtekens in de paragrafen hieronder betekenen dat ik de woorden in het archief niet (goed) kon zien.)
? hij werd gered, heeft ? sinds zijn aankomst in? negen dagen geleden, ? llig schuil gehouden. Alles wijst er op dat Pieter de Zeeuw bezig was het toestel –Gloster Meteor- over te vliegen naar Biafra. Daardoor is de Britse regering in ernstige verlegenheid gebracht, want Engeland steunt de politiek van de ? regering in Nigeria.
? ministerie
Behalve het vliegtuig van De Zeeuw is er nóg een Meteor op weg naar Biafra, eveneens een toestel met een Engelse registratie. Deze straaljager is zelfs rechtstreeks van het Britse ministerie van defensie afkomstig. Deze toestellen zijn gekocht door ? Osborne, de 31-jarige eigenaar van Target Towing ? Volgens het Engelse dagblad The Times, dat een diepgaand onderzoek naar deze affaire heeft ingesteld, stelde Osborne zijn vliegtuigen ter beschikking aan Phoenix Airways, een ? lijke Amerikaanse onderneming, die de toestellen zou gebruiken voor een film over de ? nse oorlog. Voor dit doel werden de vliegtuigen naar Faro in Portugal gevlogen, een aardig eind uit de richting maar een flink eind op weg naar Biafra. En de Portugese sympathie voor Biafra is ?
Madeira
Phoenix heeft een vestiging in Madeira. Beide toestellen verlieten ? met bestemming Madeira op ? september. De overgebleven Meteor zou nu in Dakar in Afrika staan. De andere Meteor werd op 28 oktober door Pieter de Zeeuw van Madeira naar de Kaapverdische Eilanden gevlogen. In een brief aan zijn moeder in Rotterdam schrijft hij dat hij uit het toestel is gesprongen omdat het in slecht weer motorstoring kreeg. Het kostte hem ? moeite om zwemmend het ? te bereiken, maar hij ? er tenslotte in het opblaasbaar reddingvlot naar bui- ? krijgen. ? dagen later werd hij door een Nederlands schip opgepikt en naar het eilandje Sal gebracht. Vandaar werd hij naar Lissabon gebracht en later ? hij in een hotel in Fa-? was hij niet aan de ? te krijgen. ? eer De Zeeuw is al drie ? in Afrika”, vertelde ons ? Crossan, een Amerikaanse medewerker van Phoenix. ? hij wist, dat Pieter de Zeeuw nauwelijks een week te ? in de oceaan was geland. ? hij zei dat hij niets met ? had te maken, wist hij ? de Meteors werden gebruikt voor filmdoeleinden.
Voorwendsel
? was precies het voorwensel, waaronder Osborne ten ? van Phoenix een tijdelijke uitvoervergunning in Engeland voor de vliegtuigen had gekregen. Volgens het certificaat van het ministerie van defensie hadden de Meteors enkele maanden geleden al terug moeten zijn. Volgens The Times werd Pieter de Zeeuw vorig jaar door een Engelse firma gecontracteerd om straaljagers van het type Hunter in Biafra te vliegen. Het was een contract voor drie maanden tegen een maandsalaris van 8650 gulden. In Lissabon kreeg hij een voorschot van 3500 gulden. De Zeeuw bleef maar vier dagen in Biafra, want de verkoop van de Hunters ging niet door. Dezelfde firma die bemiddelde bij de verkoop van de Meteors aan Osborne, fungeerde als tussenpersoon bij het aanstellen van De Zeeuw. Dit is Templewood Aviation in het Engelse plaatsje Windsor. In Faro werd het adres van Templewood De Zeeuws privé-adres genoemd. „Nee”, vertelde ons de directie-secretaresse van, dit bedrijf. „Wij hebben nooit meer iets van hem gehoord. Alle post wordt doorgestuurd naar Miami in de Verenigde Staten.” Ze vond Pieter de Zeeuw een knappe man. „Hij is altijd een avontuurlijke jongen geweest”, zegt in Rotterdam zijn nicht, mevrouw H. van Berkel. Als hij in Rotterdam ,zijn moeder bezocht, vertelde hij volop spannende verhalen. „Het is een grote, knappe vent”, vindt zijn nicht. „Hij' is nooit getrouwd geweest, maar hij heeft natuurlijk wel een meisje in Engeland”.
Eervol
Pieter Mattheus de Zeeuw werd op 28 november 1937 in Maartensdijk (Utrecht) geboren. Twee jaar later verhuisden zijn ouders naar De Bilt en in 1940 woonden zij in Rotterdam. Pieter tekende in 1956 voor acht jaar bij de Koninklijke, Luchtmacht, maar hij hield het er maar zes jaar vol. Na een elementaire vliegeropleiding op Woensdrecht kreeg hij in mei van hetzelfde jaar zijn korporaalsstrepen. Daarna werd hij in Canada opgeleid tot vlieger op het jachtvliegtuig Sabre. In augustus 1957 was hij terug op Woensdrecht. Een jaar later werd hij sergeant. De Zeeuw bekwaamde zich op de vliegbases Leeuwarden, Soesterberg en Eindhoven op andere typen jagers, zoals Meteor, Hunter, Thunderstreak (F-84) en T-Bird (T-33). Pieter de Zeeuw was in het najaar van 1961 twee keer drie dagen ongeoorloofd afwezig. In de eerste dagen van het daaropvolgende jaar veroordeelde de krijgsraad hem tot een maand gevangenisstraf voorwaardelijk en een militaire detentie van zes weken die hij doorbracht in het strafkamp Nieuwersluis.
Rotterdam
In april 1962 werd hij ontheven om als vlieger te dienen en nog geen drie weken later werd hij voortijdig, maar eervol uit de dienst ontslagen. De Koninklijke Luchtmacht voerde hem in 1968 af als reservist. Toen De Zeeuw op 24-jarige leeftijd de militaire dienst verliet, bleek hij verre van honkvast. Hij toonde zich een optimistische jongeman die zijn toekomst in het vliegen zoekt. Zijn nicht herinnert zich dat hij een tiental jaren geleden ook al eens wegens motorstoring van een jachttoestel zijn leven met een parachute heeft gered.
De vrouw van een Haagse rechter. mevrouw M. Beetstra, zoekt koortsachtig naar haar broer, de 32-jarige vlieger Pieter de Zeeuw. Pieter de Zeeuw — op de onderste foto te midden van twee zusters — heeft goederen en huurlingen naar Biafra gevlogen en wordt sinds een jaar vermist. Ook nasporingen van het ministerie van buitenlandse zaken, het Rode Kruis en het Leger des Heils bleven zonder resultaat. Mevrouw Beetstra houdt rekening met de mogelijkheid dat Pieter de Zeeuw een van de slachtoffers is van het mysterieuze vliegtuigongeluk in Marokko, waarover wij eerder deze week berichtten. Op een berghelling werd het wrak aangetroffen van een onbekend vliegtuig, dat geen registratietekens droeg. Op de lijken van de acht bemanningsleden werd geen enkel identiteitspapier aangetroffen. Aangenomen wordt, dat het vliegtuig vorig jaar te pletter is gevlogen, toen het huurlingen naar Biafra bracht. „Het zou erg zijn als hij dood is”, zegt mevrouw Beetstra nu. „maar aan dat wachten is dan tenminste een einde gekomen.”
’Hans van der Vlugt’ geen schuilnaam van Pieter de Zeeuw
Grote overeenkomst in achtergronden
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG — De al negen maanden vermiste vlieger Mattheus Pieter de Zeeuw is nog niet gevonden. Gisteren bestond het vermoeden nog dat hij onder de naam Hans van der Vlugt in Florida een eigen vliegbedrijfje leidde.
Hans van der Vlugt blijkt echter werkelijk te bestaan. Zijn moeder, mevrouw E. vander Vlugt uit Utrecht deelde ons dit gistermiddag mee.
Zij heeft onmiddellijk contact gezocht met de heer K. A. la Bree, directeur van de NV Nationaal Vliegtuigbeheer uit Den Haag, die uit een foto in de krant in Hans van der Vlugt de vermiste De Zeeuw meende te herkennen.
Inderdaad blijkt er een grote overeenkomst te bestaan in de antecedenten van beidevliegers.
Gelogeerd
Mevrouw Van der Vugt: “Mijn zoon heeft vorige week nog een nacht bij mij gelogeerd. Hij vliegt voor zijn bedrijfje in Florida regelmatig op Europa en Afrika en staat bekend als een uitstekend vlieger. Hij is 34 jaar oud en woont sinds zijn 21ste in de Verenigde Staten. Vlieger De Zeeuw is 32 jaar”.
Mevrouw Beelstra-De Zeeuw uit Rijswijk is al negen maanden op zoek naar haar broer. Zij heeft het angstige vermoeden dat haar broer tot de slachtoffers behoort van het vliegtuig dat -vermoedelijk onderweg naar het toen nog in oorlog zijnde Biafra- op geheimzinnige wijze in Marokko is verongelukt. Het wrak werd vorige week op een berg gevonden. Zij wist dat haar broer, van wie ze al maanden niets meer van heeft vernomen, vluchten maakte op Biafra.
Mevrouw E. van der Vlugt: "Mijn zoon heeft vorige week. nog bij mij gelogeerd"
Hans van der Vlugt, die ten onrechte werd aangezien voor de vlieger Pieter de Zeeuw die al meer dan zes maanden spoorloos is
Hieronder volgt nog de verdere mailwisseling die tussen ons heeft plaatsgevonden
Peter Claesen <peterclaesen@hetnet.nl>
Aan 'Jose Nico' jffnico@sapo.pt do 6-10-2022 18:05
Beste José,
ik zal me ook even voorstellen mijn naam is Peter Claesen, een gepensioneerd marineofficier en werkte in de materieelslogistiek waar ik opgroeide van matroos tot luitenant ter zee in de logistieke dienst tweede klasse oudste categorie.
Ik was zeer verrast met deze e-mail van u. Ik had dit nooit verwacht dat mijn site ook in Portugal wordt bekeken. Vooral omdat dat deel nog niet door mij in het Engels is vertaald. En dat precies die ene foto van de Neptunus u opviel.
Natuurlijk mag u mijn foto gebruiken om over die periode te schrijven. Maar ik kan me geen exacte datum herinneren. Ik weet alleen het jaartal, dat was 1977 en ik denk dat het in de lente was. Want toen in de herfst van 1977 werd ik overgeplaatst naar een onderzeebootjager en moest ik weer gaan varen.
Ik ben ook benieuwd naar het eindresultaat van het verhaal waar u nu aan werkt. Is het mogelijk dat, als u het af hebt, ik het ook kan lezen?
Ik zal een bijgewerkte foto van de Neptune bij deze e-mail voegen.
Heel erg bedankt voor je antwoord en voor de foto.
Ik durf je nog één ding te vragen dat heel belangrijk is voor mijn werk. Als je het negatief of een papieren exemplaar nog hebt, vraag ik je het nog een keer te scannen, dit keer met veel meer pixels. Voor publicatiedoeleinden moet de afbeelding ongeveer 10 megabites of meer hebben.
Voor uw plezier stuur ik u de foto van de 4701 bemanning op het eiland Sal met de Nederlandse piloot Peter Matteus. Dit is niet een heel goede foto, maar het is de beste die ik kon krijgen.
Het stuk dat ik schrijf is erg lang en is in het Portugees geschreven. Als ik klaar ben, zal ik het deel dat de aflevering van Peter Matteus beschrijft naar het Engels vertalen om het naar je te sturen.
De datum die je noemt lijkt me logisch. Ik arriveerde in de herfst van 1977 in Montijo om een nieuw squadron met C-130's te implementeren en op dat moment hadden we slechts twee Neptunes in vluchtconditie: 4707 en 4711. De Neptune 4701 was al uitgefaseerd.
Nogmaals hartelijk dank
Hoogachtend,
José Nico
Peter Claesen < peterclaesen@hetnet.nl >
Aan 'Jose Nico' jffnico@sapo.pt vr 7-10-2022 14:19
Beste José,
Hartelijk dank voor het sturen van de foto van de 4701 crew met de Nederlandse vlieger Peter Matteus.
Ik ga proberen hem op te sporen of hij nog leeft of niet. Zodat ik hem uw e-mail aan mij kan laten lezen als hij dat wil en als u dat leuk vindt natuurlijk.
Ik zie uw naam niet op de bemanningsfoto staan. Ik dacht dat u een van de vliegers was. Wat was uw functie toen?
Ik heb de foto van de 4701 een hogere resolutie gegeven (zie bijlage) en hoop dat dit voldoende is voor de uitgever van uw boek.
Bij voorbaat dank voor het vertalen en opsturen van de aflevering van Peter Matteus.
Wat betreft je observaties is het feit dat ik nooit met de P-2V5 heb gevlogen. In 1969 was ik als kapitein gestationeerd in het voormalig Portugees Guinee-Bissau. We voerden anti-guerrilla-operaties uit en de vliegtuigen die ik op dat moment vloog waren G-91's en bewapende T-6's. De eenheid was Air Base º 12 Bissalanca dichtbij de hoofdstad Bissau.
In oktober 1969 was ik getuige van de landing van een Gloster Meteor NF.14 ook gevlogen door een Nederlandse vlieger. Dit vliegtuig en het Peter Matteus-vliegtuig werden overgevlogen naar Biafra via de Portugese gebieden van Kaapverdië, Guinee-Bissau en S. Tomé e Principe. Geen van deze twee vliegtuigen bereikte de bestemming.
Als je Peter Matteus vindt, zou ik graag met hem in contact willen komen, als hij het daarmee eens is natuurlijk.
Het artikel dat ik probeer te schrijven, behandelt de tewerkstelling van gewapende T6's. Tijdens de afscheiding van Biafra uit Nigeria, die duurde van 1967 tot 1970, probeerden de Biafranen een luchtmachtcapaciteit te verkrijgen om zichzelf te verdedigen tegen de Nigeriaanse strijdkrachten. Ze probeerden veel verouderde en uitgefaseerde vliegtuigen te kopen om ze weer in vliegconditie te brengen. Ze probeerden B-25's, B-26's, Fouga Magisters, Gloster Meteors en T-6's zonder veel succes.
De 4701 foto die je hebt gestuurd voldoet volledig aan mijn wensen. Heel erg bedankt.
Hoogachtend,
José Nico
Peter Claesen <peterclaesen@hetnet.nl>
Aan 'Jose Nico' jffnico@sapo.pt su 9-10-2022 12:23
Beste José,
Als ik uw geschiedenis lees begrijp ik dat u ook een veteraan bent net als ik. In 1962 was ik op missie in het toenmalige Nederlands Nieuw-Guinea om de Papoea-bevolking te beschermen tegen de Indonesische infiltranten. Nu is het helaas een provincie van Indonesië.
Ik ga Peter Matteus zoeken. Hopelijk leeft hij nog want zo jong zal hij niet meer zijn. Ik schat zijn leeftijd rond de 80. Ik ben zelf 78 jaar en ik neem aan dat u ook rond die leeftijd bent. Zodra ik meer weet over Peter Matteus laat ik het u weten.
Ik ben blij dat ik u heb kunnen helpen met die Neptune-foto en ik wens u veel succes met het schrijven van dat artikel.
Hoogachtend
Peter JM Claesen
www.claesenpeter.nl
Peter Claesen < peterclaesen@hetnet.nl >
Aan 'Jose Nico' jffnico@sapo.pt di 18-10-2022 16:44
Beste José,
Ik heb, voor zover ik kan, onderzoek gedaan bij de Koninklijke Luchtmacht en de Nederlands Instituut voor Militaire Historie en zijn tot de volgende conclusie gekomen.
De naam Peter Matteus is niet de juiste naam en mogelijk gebruikte hij het destijds als pseudoniem. Zijn echte naam is Pieter Mattheus de Zeeuw, geboren op 28 november 1937 in Maartensdijk in de provincie Utrecht, Nederland.
Hij groeide op in De Bilt en later in Rotterdam. In 1956 tekende hij een achtjarig contract bij de Koninklijke Luchtmacht en volgde een vliegopleiding en later in Canada een vliegopleiding op het jachtvliegtuig Sabre.
In 1962 verliet hij de Koninklijke Luchtmacht voortijdig, omdat hij soms dingen deed die onacceptabel waren, begon hij zijn eigen bedrijf en vertrok naar Engeland. Waar hij dubieuze vluchten uitvoerde voor dubieuze luchtvaartmaatschappijen zoals straaljagers met valse papieren die overvlogen moesten worden naar Biafra en vergelijkbare landen.
Voor de duidelijkheid en illustratie heb ik verschillende Nederlandse krantenartikelen die over hem schrijven voor u vertaald naar het Engels en als bijlage in deze mail toegevoegd. Dan leest u ook in een van die berichten dat zijn zus hem in 1970 ging zoeken en nooit meer iets van hem hoorde. Ze vermoedt dat hij dat jaar of eind 1969 het slachtoffer werd van een mysterieus vliegtuigongeluk in Marokko. Ook onderzoeken door verschillende overheidsinstanties hebben niets opgeleverd.
Ik hoop dat u het mij niet kwalijk neemt, maar ik heb u ook op internet gezocht. Wie is José Nico? En ik denk dat ik u heb gevonden. Bent u José Francisco Fernando Nico, luitenant-generaal vlieger bij de Portugese luchtmacht met de Cruz de Guerra de 1.ᵃ klasse?
Ik hoop u voldoende te hebben geïnformeerd en misschien kunt u het materiaal in de bijlage gebruiken voor het stuk dat u aan het schrijven bent.
Hartelijk dank voor het onderzoek naar Pieter Mattheus de Zeeuw. Ik heb nu de essentiële informatie die ik nodig heb voor mijn werk.
Voor mij is de episode van zijn redding in de Atlantische Oceaan nu in een paar aspecten verduidelijkt. Voordat ik er bijvoorbeeld van overtuigd was dat hij vanuit Faro, in het zuiden van Portugal, rechtstreeks naar het eiland Sal vertrok. Nu weet ik echter zeker dat hij is opgestegen vanaf een eiland in de Madeira-archipel genaamd Porto Santo. Het heeft veel zin voor mij. De andere Gloster Meteor, ook gevlogen door een Nederlandse vlieger, deed waarschijnlijk hetzelfde. Deze kon Dakar bereiken, ongeveer 100 NM ten noorden van zijn bestemming, Bissau. Hij moest daar landen omdat hij te weinig brandstof had. Na het tanken vloog hij naar Bissau waar het vliegtuig voor altijd aan de grond bleef. Ik was daar getuige van.
Ik hoorde van de crash in Marokko maar wist niet dat Pieter de Zeeuw waarschijnlijk een van de slachtoffers was..
Ik ben er ook van overtuigd dat hij geen motorstoring had. De Meteor was een tweemotorig vliegtuig. Aan het einde van de vlucht was hij licht en kon hij gemakkelijk op één motor vliegen. Pieter sprong eruit omdat hij geen brandstof meer had.
Over de foto's die je hebt gestuurd heb je gelijk. De linker als luitenant, 26 jaar, toen ik naar een legerpositie ging om een parachutist te evacueren met een schot in zijn been. De rechter is ongeveer vier jaar geleden gemaakt. Ik ben nu 80 jaar oud.
Ik ben u zeer dankbaar voor uw steun om te verduidelijken wat er 53 jaar geleden met Pieter de Zeeuw is gebeurd. Vorige week kreeg ik te horen dat de kapitein van de 4701 die de Zeeuw in de Atlantische Oceaan lokaliseerde, een beroerte opliep en nu in een rolstoel zit. Hij is 91 jaar oud en kan ondanks de AVC nog steeds praten.
Mijn beste wensen voor jou en familie en nogmaals heel erg bedankt
Aan 'Jose Nico' jffnico@sapo.pt za 22-10-2022 12:19
Beste José,
Heel erg bedankt voor de complimenten, ik heb het met veel plezier gedaan, speciaal voor een mede-veteraan. Binnen de Nederlandse krijgsmacht, maar ook daarbuiten, hebben de Veteranen een bepaalde houding die we esprit de corps noemen. Dit betekent onder meer dat Veteranen elkaar altijd zullen helpen of bijstaan, voor zover dat mogelijk is.
Ik wil nu onze e-mailuitwisseling, het onderzoek naar Pieter Mattheus de Zeeuw en uw foto's verwerken in een soort verslag met de foto van de Portugese Neptune die u op mijn website hebt gevonden. Krijg ik uw toestemming om uw tekst en foto's op mijn website te plaatsen? Zodat ik mijn Navy Time-verhaal weer kan afmaken.
Bij voorbaat mijn oprechte dank.
En ik wens u veel succes met uw schrijfwerk. Ik ben erg benieuwd naar het resultaat van uw schrijven, vooral het verhaal over de Redding van de Nederlandse vlieger.
Voel je vrij om te doen wat je wilt met de informatie die ik je heb gestuurd. Helemaal geen probleem.
Ik maak van de gelegenheid gebruik om een foto te sturen van de andere Gloster Meteor die binnenkwam in Biafra. Het werd ook gevlogen door een Nederlandse vlieger die in het VK woont, geloof ik. Het is degene die ik in oktober 1969 in Bissau zag landen. Op de foto staat het vliegtuig geparkeerd achter de frontlijn van de Dornier-27-vliegtuigen die we gebruikten voor verkenning, luchtcommandopost, evacuatie, lichte logistieke ondersteuning, enz.