Pampus 01
De Antwerpse tekenaar Jan Peeters was bekend om zijn scheepstekeningen.  Deze ets verscheen in de bundel: Thooneel der Steden ende Sterckten van t'Vereenight Nederlandt met d'aengrensende Plaetsen soo in Brabandt Vlaenderen als anden Rhijn en elders verovert door de Waepenen der Groot-moghende Heeren Staeten onder het gheley vande seer Edele Hooghghebore Princen van Oranien. Uitgegeven door Gaspar Bouttats te Antwerpen. Antwerpen; 1674

De Antwerpse tekenaar Jan Peeters was bekend om zijn scheepstekeningen.

Deze ets verscheen in de bundel: Thooneel der Steden ende Sterckten van t'Vereenight Nederlandt met d'aengrensende Plaetsen soo in Brabandt Vlaenderen als anden Rhijn en elders verovert door de Waepenen der Groot-moghende Heeren Staeten onder het gheley vande seer Edele Hooghghebore Princen van Oranien.

Uitgegeven door Gaspar Bouttats te Antwerpen. Antwerpen; 1674

Voorwoord

In het voorjaar van 1997, een jaar nadat ik de Koninklijke marine had verlaten, kwam ik een vroegere buurman van me tegen die me vroeg een keer met hem mee te gaan naar het forteiland Pampus. Volgens hem moest dat mij wel aanspreken gezien mijn militaire achtergrond. Ik had natuurlijk wel eens van Pampus gehoord en heb het ook menigmaal zien liggen als we over de oude Zuiderzeedijk fietsten want dan zie je het zo in de verte liggen. Hij vertelde dat hij daar gids was en dacht dat ik daar wel interesse voor zou hebben omdat ik, naar zijn mening, nu toch niets meer te doen had. Ik verveelde me echt niet vanwege de diverse hobby's die ik heb. Maar hij had me wel nieuwsgierig gemaakt. Zo gezegd zo gedaan. Ik ging een keer op een woensdag (dat was zijn gidsendag) met hem mee.


Luchtfoto Pampus.

Eenmaal op het eiland had ik nog nooit zo'n indrukwekkende puinhoop gezien. Na die dag een paar keer tijdens zijn rondleidingen met hem meegelopen te hebben  was ik verkocht. Ik vond het geweldig. Ook de onderlinge verstandhouding bij de vrijwilligers en tussen de (toen kersverse) fortwachters was erg goed. Je werd als het ware in de Pampusfamilie opgenomen. Dat sprak me erg aan. Nu, twintig jaar later, heb ik nog steeds dat gevoel. Anders had ik het natuurlijk nooit zo lang volgehouden en ik ben van plan, zolang de gezondheid het toelaat, dit nog lang te doen.


Het fort Pampus van Jan Moelker.


Pampus, geschiedenis van een fort van Cees Pfeiffer.

Ik heb me toen aan het eind van die dag direct als vrijwilliger aangemeld met de bedoeling daar te gaan gidsen. In de loop der jaren ben ik me ook met andere dingen gaan bezig houden. Ik raakte erg geïnteresseerd in de historie van Pampus dus duik ik regelmatig de diverse archieven in waar ik ondertussen toch het een en ander gevonden heb en ben ik nu de "Pampushistoricus". Omdat ik in het begin zag dat er nog geen maquette van het fort aanwezig was (wat ik eigenlijk wel had verwacht) ben ik dat eerste jaar aan het eind van het seizoen gestart met de bouw van een maquette. (Zie verder in deze pagina).Toen dat klaar was ben ik het jaar daarop gestart met het schrijven van een "Handboek voor de Pampusgids". Dat is ondertussen een losbladig boekwerk van bijna driehonderd bladzijden geworden. Dat heb ik gedaan omdat er eigenlijk maar weinig informatie voor de gidsen aanwezig was zoals een boekje over het fort geschreven door Cees PFeiffer (mede oprichter van de Stichting Forteiland Pampus) toen ook in de boekhandel verkrijgbaar en een boekje van Pampus geschreven door Jan Moelker dat toen al niet meer in de boekhandel verkrijgbaar was.


Nu ben ik ook al een aantal jaren gidsenmentor. Dat wil zeggen dat ik nieuwe gidsen opleid en begeleid totdat ze rijp zijn om zelfstandig te gidsen. De aspirant gids loopt dan een aantal keren met mij of met andere gidsen mee om het "vak" te leren en als ze zelf vinden dat ze er rijp voor zijn om zelfstandig te kunnen gidsen doen ze examen in de vorm van zelfstandig een groep rondleiden waarbij ik dan als "gast-observer" meeloop. Na afloop wordt dan besproken wat goed of fout ging. Met als resultaat dat betrokkene dan voortaan zelfstandig mag gaan gidsen of nog even niet. Dat laatste gebeurd maar zelden.


Van het voorjaar 2004 tot voorjaar 2006 ben ik, naast het vrijwilligerswerk, ook als Manager Walbasis lid geweest van het Pampus              Managementteam. Later ben ik me ook bezig gaan houden met de informatievoorziening in het fort in de vorm van informatieborden in          de belangrijkste ruimtes van het fort. Er was op dat moment niet veel informatie aanwezig dan hier en daar een klein bordje met een            summiere tekst over de desbetreffende ruimte. En wat ik ook erg leuk vind om te toen is het maken van Powerpoint presentaties over          Pampus en van allerlei gebeurtenissen die plaatsvinden op Pampus. Die presenteer ik dan aan eigen mensen maar vooral aan derden. Er is        hier regelmatig vraag naar.


Sinds het voorjaar van 2014 werd ik tot voorzitter gekozen van de VrijwilligersRaad. Daar ben ik in het voorjaar van 2020 mee gestopt        omdat ik toen twee termijnen van drie jaar voorzitter ben geweest en volgens de regelementen mag ik me dan niet meer herkiesbaar            stellen.

      Het Pampus Managementteam


Momenteel ben ik (buiten het seizoen) met nog een paar vrijwilligers  bezig met het opzetten van een historische collectie. Dat is een behoorlijke klus. Want er is in de loop der jaren aardig wat verzameld en geschonken dat allemaal in kaart moet worden gebracht..

Word vrijwilliger op een onbewoond eiland

Word vrijwilliger op een onbewoond eiland

We kunnen nog steeds vrijwillige gidsen, gastvrouwen/-heren gebruiken

Overdracht Pampusmaquette voorjaar 1998

Zo zag het eiland er ruim honderd jaar geleden uit.


Als u hier klikt start u de presentatie waarin u kunt zien hoe de maquette gebouwd is.



Dwarsdoorsnede geschuttoren en een paar onderdelen

Doorsnede van een van de twee geschuttorens op het forteiland Pampus. In het midden een doorsnede geschuttoren getekend door Henk Tol, vrijwilliger bij fort IJmuiden. Helaas is daar nu niets meer van over. Links van de 2 torens een animatie van een van de twee koepelremmen en rechts een animatie van de accumulatoren die zorgden voor een constante druk voor de hydraulische systemen in de koepel, zoals de elevatie van de kanons, de aanzetters en de koepelremmen. Helemaal rechts een van de twee aanzetters, die schoven de zware granaten de kanonsloop in.

© 2000 PCL