Pampus 09
Ets uit 1674 van een Antwerpse kunstenaar

De Antwerpse tekenaar Jan Peeters was bekend om zijn scheepstekeningen.

Deze ets verscheen in de bundel: Thooneel der Steden ende Sterckten van t'Vereenight Nederlandt met d'aengrensende Plaetsen soo in Brabandt Vlaenderen als anden Rhijn en elders verovert door de Waepenen der Groot-moghende Heeren Staeten onder het gheley vande seer Edele Hooghghebore Princen van Oranien.

Uitgegeven door Gaspar Bouttats te Antwerpen. Antwerpen; 1674

Soldaten in de droge gracht, tekening van Lex Tempelman, www.lextempelman.nl/

Waar zijn de Pampustafereeltjes gebleven ?

Tijdens de nieuwjaarsborrel van 2001 werd mij door de toenmalige directeur gevraagd of ik op een aantal nieuwe kantinetafels een Pampustafereel wilde schilderen. Dat leek hem wel leuk en voor mij was dat natuurlijk een uitdaging want ik had nooit eerder een schilderopdracht gekregen. Het liefst had hij dat het voor de opening van het seizoen van dat jaar gereed zou zijn. Toen heb ik hem wel even duidelijk gemaakt dat dat toch wel erg snel was om elf tafels dan gereed te hebben. Uiteindelijk heb ik er ongeveer een jaar over gedaan. Menig bezoeker heeft de tafels in de kantine van het toenmalige "Scheepskameel" (het ontvangstcentrum op het talud) kunnen bewonderen. Maar toen later in 2004 het "Scheepskameel" vanwege ouderdom echt vervangen moest worden door een nieuw ontvangstcentrum zijn de tafels naar een van de ruimtes in het fort verplaatst want ze pasten helaas niet meer (qua kleurstelling en vorm) bij het nieuwe interieur van het nieuwe ontvangstcentrum, het "Pampuspavilioen". Op zich geen probleem natuurlijk want ze werden daarna toch nog regelmatig door de cateraar gebruikt bij feesten en partijen in het fort. Maar gaandeweg de tijd verdwenen ze toch steeds meer naar de achtergrond. Dat wil zeggen, ergens in de opslag in het fort en werden niet meer gebruikt. De poten werden er onderuit geschroefd en de tafelbladen verdwenen in de houtopslag in een van de slaapzalen die we als opslagruimte gebruiken. Met andere woorden niemand kan meer die taferelen zien. Bovendien is de vochtige opslag niet goed voor de conditie van de schilderingen. Ik heb al een paar keer tijdens de jaarlijkse vrijwilligersvergaderingen voorgesteld de tafereeltjes (ze zijn ongeveer een A4-tje groot) uit de tafelbladen te zagen zodat ik ze weer kan restaureren. Want ze hebben ondertussen wel veel te lijden gehad van het vocht in het fort. Dan kunnen ze na restauratie weer in het fort worden opgehangen zodat de bezoeker ze weer kan bewonderen. Ik heb ondertussen de taferelen maar zelf uit de tafels gezaagd. Ze liggen nu bij mij thuis zodat ik ze kan gaan restaureren.

© 2000 PCL